Durny Szczyt (Pyšný štít) 2625 m. – Lewy filar wschodniej ściany (V UIAA) 6h.

Sprzęt: Lina 2 x 60m, haki, friendy, 2-3 śruby do traw, expresy z długimi pętlami.
Podejście: Samochód zostawiamy na parkingu u wylotu Doliny Kieżmarskiej, skąd w 1,5 – 2h dochodzimy do schroniska nad Zielonym Stawem. Dalej przez dolinę Dziką kierujemy się do Miedzianej Kotliny (podejście pod ścianę ok.1,5-2h). Zdecydowanie podejście zimą jest bardziej przyjemne od letniego wariantu, ponieważ szczeliny są pięknie podsypane. Minusem jest dobrze „nabita” łydka zanim zwiążemy się liną 🙂
Zejście: Ze szczytu kierujemy się w stronę Durnej igły, gdzie przez przełęcz Pawlikowskiego schodzimy na stronę doliny Dzikiej. Początkowo żlebem, następnie obchodząc spiętrzenie żlebu po lewej stronie, znowu żlebem. Na końcu czeka nas zjazd ok. 30m przez dwa mokre progi skalne(na tą chwilę już obity 🙂 ) a następnie poprzez płyty podejściowe schodzimy do miejsca skąd rozpoczęliśmy swoją wspinaczkę. (uwaga przy zejściu, dość powietrznie i miejscami rajbungowo)
Przy śnieżnej zimie schodzimy na sam dół po śniegu, podczas zejścia po ukończeniu tej drogi nie mieliśmy potrzeby zakładania zjazdu.
Opis drogi: Bardzo ładna, nietrudna droga z naprawdę dzikim zakątku tatr. Należy oczywiście uważać na warunki lawinowe, wszystko co się zsypuje ze ścian ląduje w Miedzianej Kotlinie a dół jest podcięty. Podejście mocno rozgrzewa, ale samo wspinanie to już mega widoki i wiśnia na torcie.

Przybliżony przebieg drogi

Schemat spłodzony po przejściu.
Drugi wyciąg w łatwym lodzie
Mikstowa ścianka
Na piku.