Zadni Gerlach / PN Zach ściana (2 616 m.) – Droga Komarnickich (IV UIAA)

Udostępnij na:

Zadni Gerlach / PN Zach ściana (2 616 m.) – Droga Komarnickich (IV UIAA) 5-6h

Autorzy: Gyula i Roman Komarniccy 28.07.1909r. (droga wg. WHP nr 1620 tom 12)

Sprzęt: Lina 2 x 60m, 8 expresów, komplet kości (małe), friendy (0,5-3), 4 śruby do lodu, 4 haki -mała V-ka /łyżki lub diagonale
Podejście: Są 3 sposoby na dotarcie pod ścianę:

a. Z Łysej Polany doliną Białej Wody – ten wariant jest najdłuższy i wymaga później najbardziej skomplikowanego powrotu do doliny. (podejście w zależności od warunków śnieżnych 4-5h) Nam zdarzyło się podchodzić kiedyś do Kaczej 7 godzin :-).

b. Wyjazd samochodem do Ślaskiego Domu i przejście Wielicką na Litworową przełęcz i z niej pod ścianę. Minus w przypadku betonów to dość mocno nastyrmana góra żlebu zejściowego z Litworowej Przełęczy.(czas ok. 4h)

c. Najwygodniejsza opcja sprawdzona przez Nas to wyjazd do schroniska Popradzkie Pleso i podejście przez Żelazne Wrota/Kaczy Bandzioch pod ścianę. Czas spokojnego dreptania ok. 4h

Zejście: Zejście z Piku również uzależnione jest od wariantu podejścia/gdzie chcemy się dostać. I tak:

a. Biała Woda – najszybciej kierując się do Litworowej przełęczy – granią lub w jej pobliżu (Drogą Martina), z przełęczy już łatwo w kierunku Polskiego Grzebienia, skąd szlakiem na Łysą Polanę. Wariant hard core 🙂

b. Śląski Dom – możemy zejść przez szczyt Gerlacha, dorzucając do przejścia najładniejszy odcinek Drogi Martina i zejść przez Wielicką lub Batyżowiecką próbę. Lub skorzystać z opcji C.

c. Jeżeli chcemy dostać się do Popradzkiego Plesa, czekam nas zejście łatwym Walowym Żlebem i dość żmudny trawers magistralą do Przełęczy pod Osterwą, skąd do dobrze widocznego już schroniska. Czas ok.3,5-4h

Opis drogi: Droga chodziała za mną juz od dobry kilkunastu lat, ale nigdy nie było albo warunków albo czasu podczas warunków. Raz zaliczyliśmy falstart podchodzą z Łysej i dochodząc pod ścianę o 13tej :-). Wysokość ściany opadającej do doliny Kaczej to ok. 450m. Trudności drogi nie przekraczają stopnia III UIAA jeżeli idziemy oryginalnym wariantem obejściowym (dolny lodowy próg). Jeżeli wbijemy się w próg, to powspinamy się w fajnym lodzie. Pierwszy wyciąg ma dokładnie 50 metrów i jego trudności myślę mogą wahać się do ok. 1 stopnia (w zależności od wylania lodu w górnym spiętrzeniu. Drugi wyciąg oferuje jeszcze jeden prożek lodowy (ok 7-8m) ale wylany na płyty, przez co grubość lodu jest już bardziej uboga. Na lewo i prawo są warianty mikstowe/nietrudne. Drugi wyciąg pod skały jest dosyć długi. My pokonaliśmy go na lotnej (po przejściu trudności przez prowadzącego).

Wyciąg 3 – to fajnie wylany kominek i bardzo estetyczne nietrudne dziabanie w doskonałym lodzie. Po nim osiągamy łatwiejszą już część żlebu, którym pomykamy pod kominek wyjściowy (albo na żywca albo na lotnej/co kto woli) Kominek wyjściowy jest nietrudny i podczas naszego przejścia gdzieniegdzie wylany był lodem. Osiągamy siodełko w grani, po czym granią lub po lewej stronie grani (po stronie doliny Wielickiej) osiągamy szczyt Zadniego Gerlacha.

Droga może nie przedstawia wygórowanych trudności skalno – lodowych, ale jest mega kondycyjną przygodą w przepięknym zakątku Tatr. Dla miłośników cyfry polecam coś znacznie niżej ;-), dla tych co w góry idą nie tylko po cyfrę, będzie to niezapomniany dzień …

Widok na ścianę z Żelaznych Wrót. Dobrze widoczna Litworowa przełęcz po lewej